I love my job!
Door: Daan Ottink
Blijf op de hoogte en volg Daan
22 September 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Hallo trouwe volgers,
Maandag heb ik eindelijk mijn koffer teruggekregen! Na aankomst hier in Kaapstad, inmiddels al een maand geleden, bleek dat mijn koffer een wiel miste. Er zit op het vliegveld hier zo’n winkel waar je dat kunt laten zien en waar ze dat vervolgens repareren. Dus een paar dagen na aankomst in mijn appartement heb ik daarheen gebeld, en afgesproken dat ze mijn koffer zouden komen halen. Als ik het me goed herinner hadden we toen afgesproken dat de koffer 2 uur ’s middags opgehaald zou worden en kwamen ze hem uiteindelijk rond een uur of 5 halen.. tja, Afrika. Maar sindsdien had ik er al een paar keer heen gebeld, maar er moest dus blijkbaar eerst een wiel komen uit Durban (andere kant van het land), dus dat duurde allemaal nogal lang. Maar Richard, mocht je dit lezen, hij is nu gelukkig eindelijk in goede gezondheid terug! Het lastige is wel dat ik er nauwelijks plaats voor heb op mijn kleine kamertje
Het is hier op stage wel een chaos. Zeker aangezien Brandon, mijn begeleider, deze week afwezig is. Op zulke momenten kun je hier wel merken dat je in Afrika zit en dat zelden iets goed geregeld is. Laatst werd bijvoorbeeld een bestelling bezorgd, maar om deze uit te laden hadden we een heftruck nodig. Dus ik vroeg iemand om me te helpen, en diegene zei dat hij een heftruck ging regelen. Dus ik stond te wachten, toen er nog een collega voorbij kwam lopen die vroeg waar ik op wachtte. Dus ik zei dat ik wachtte op de heftruck. Dan kun je lang wachten, zei ze, want die gaat niet komen. Die man die het zou regelen was dus gewoon weer naar zijn afdeling gegaan en had helemaal niks geregeld! Mijn andere collega liep even mee en regelde een heftruck.
Of een ander voorbeeld, Brandon was woensdag heel even op het werk. Hij had opgeschreven wat ik donderdag moest doen, maar hij had het me niet verteld. Dus donderdag wist niemand wat ik moest doen. Ik ben naar zijn kantoor gegaan, en zag daar een lijst liggen om voorraad te bestellen. Dus blijkbaar moest ik voorraad bestellen. En dan stond er ook nog op dat ik wel na moest vragen of het niet toevallig al besteld was, want dat kon ook nog. Achteraf hoorden we dat er nog niks besteld was. Ik wist wel dat je soms moet bellen en soms moet mailen om te bestellen, maar ja.. wie moet je bellen en wie mailen? Dat staat er dan weer niet bij.
Donderdag hadden ze trouwens ook een factuur nodig, en ze gingen ervan uit dat ik die wel kon printen. Maar ik heb ten eerste niet eens het wachtwoord om in hun boekhoudprogramma te komen, en daarnaast hebben ze me nog nooit een factuur laten printen!
En dan kwam er donderdag ineens een bestelling binnen. Terwijl wij ervan uitgingen dat die bestelling nooit gemaakt was, want degenen die we vroegen zeiden allemaal dat ze niks besteld hadden. Dus we weten nu nog steeds niet wie die bestelling gedaan heeft. Maar het hadden 9 producten moeten zijn, terwijl er maar 2 geleverd werden. Dus die laatste 7 hebben we daarna maar bijbesteld.
Zoals hierboven al beschreven staat, heerst hier regelmatig de typisch Afrikaanse chaos. Toch blijft het een geweldig bedrijf om stage te lopen, juist door die chaos leer je wel veel. Ik krijg ook nog steeds veel verantwoordelijkheid, zoals dat ze van me verwachten dat ik straks zelf facturen en dergelijke print, de voorraad opneem en de leveranciers bel om te bestellen en dat ik het boekhoudprogramma bijwerk. Dus voor een paar maanden is het geweldig hier. De directeur komt oorspronkelijk uit Duitsland, dus die is ook gewend dat afspraken worden nagekomen. Dus hij klaagt ook regelmatig over de chaos en over afspraken die niet nagekomen worden.
Het allerbeste van stage is trouwens nog wel dat we na elke werkdag 6 donuts mee naar huis mogen nemen. We zijn om half 5 vrij, en dat is ook net het moment dat je behoorlijk honger (ja ik ben in Afrika dus ik mag honger zeggen) begint te krijgen. Dus vaak heb ik er voor we vertrekken al 3 op.. ze blijven ook zo lekker :)
Zoals jullie ongetwijfeld al gemerkt hebben, is afgelopen week de Champions League weer begonnen. Heb ik even geluk dat Europees voetbal hier bijzonder populair is. Vooral Engelse clubs zijn hier heel populair, dus er zijn genoeg plaatsen hier waar je de competities kunt blijven volgen. Dus ik ben dinsdag en woensdag ook naar een pub geweest om voetbal te kijken, voor het eerst in 4 weken! Dus ik was er wel weer aan toe.
Van de week zijn we 's avonds met de hele groep naar een Chinees restaurant geweest. Dus toen iedereen 2 stokjes kreeg zag ik de bui al wel hangen. En inderdaad, daar kwam geen bestek bij. Poeh, wat ben ik onhandig met die stokjes. En daar moet je dan een schaaltje rijst mee weg zien te werken. Tegen de tijd dat ik mijn schaaltje half leeg had was de rijst al koud, dus daarna heb ik maar een lepel gepakt. Ik was blij dat ik al de nodige donuts achter de kiezen had, anders zou je nog met honger het restaurant uitlopen ook.
Het is weer was hier trouwens afgelopen week vergelijkbaar met dat bij jullie in Nederland: regen, wind en koouudd. Met het verschil natuurlijk dat het bij jullie alleen maar minder wordt, en hier alleen maar beter :D
Tot de volgende keer allemaal :)
Maandag heb ik eindelijk mijn koffer teruggekregen! Na aankomst hier in Kaapstad, inmiddels al een maand geleden, bleek dat mijn koffer een wiel miste. Er zit op het vliegveld hier zo’n winkel waar je dat kunt laten zien en waar ze dat vervolgens repareren. Dus een paar dagen na aankomst in mijn appartement heb ik daarheen gebeld, en afgesproken dat ze mijn koffer zouden komen halen. Als ik het me goed herinner hadden we toen afgesproken dat de koffer 2 uur ’s middags opgehaald zou worden en kwamen ze hem uiteindelijk rond een uur of 5 halen.. tja, Afrika. Maar sindsdien had ik er al een paar keer heen gebeld, maar er moest dus blijkbaar eerst een wiel komen uit Durban (andere kant van het land), dus dat duurde allemaal nogal lang. Maar Richard, mocht je dit lezen, hij is nu gelukkig eindelijk in goede gezondheid terug! Het lastige is wel dat ik er nauwelijks plaats voor heb op mijn kleine kamertje
Het is hier op stage wel een chaos. Zeker aangezien Brandon, mijn begeleider, deze week afwezig is. Op zulke momenten kun je hier wel merken dat je in Afrika zit en dat zelden iets goed geregeld is. Laatst werd bijvoorbeeld een bestelling bezorgd, maar om deze uit te laden hadden we een heftruck nodig. Dus ik vroeg iemand om me te helpen, en diegene zei dat hij een heftruck ging regelen. Dus ik stond te wachten, toen er nog een collega voorbij kwam lopen die vroeg waar ik op wachtte. Dus ik zei dat ik wachtte op de heftruck. Dan kun je lang wachten, zei ze, want die gaat niet komen. Die man die het zou regelen was dus gewoon weer naar zijn afdeling gegaan en had helemaal niks geregeld! Mijn andere collega liep even mee en regelde een heftruck.
Of een ander voorbeeld, Brandon was woensdag heel even op het werk. Hij had opgeschreven wat ik donderdag moest doen, maar hij had het me niet verteld. Dus donderdag wist niemand wat ik moest doen. Ik ben naar zijn kantoor gegaan, en zag daar een lijst liggen om voorraad te bestellen. Dus blijkbaar moest ik voorraad bestellen. En dan stond er ook nog op dat ik wel na moest vragen of het niet toevallig al besteld was, want dat kon ook nog. Achteraf hoorden we dat er nog niks besteld was. Ik wist wel dat je soms moet bellen en soms moet mailen om te bestellen, maar ja.. wie moet je bellen en wie mailen? Dat staat er dan weer niet bij.
Donderdag hadden ze trouwens ook een factuur nodig, en ze gingen ervan uit dat ik die wel kon printen. Maar ik heb ten eerste niet eens het wachtwoord om in hun boekhoudprogramma te komen, en daarnaast hebben ze me nog nooit een factuur laten printen!
En dan kwam er donderdag ineens een bestelling binnen. Terwijl wij ervan uitgingen dat die bestelling nooit gemaakt was, want degenen die we vroegen zeiden allemaal dat ze niks besteld hadden. Dus we weten nu nog steeds niet wie die bestelling gedaan heeft. Maar het hadden 9 producten moeten zijn, terwijl er maar 2 geleverd werden. Dus die laatste 7 hebben we daarna maar bijbesteld.
Zoals hierboven al beschreven staat, heerst hier regelmatig de typisch Afrikaanse chaos. Toch blijft het een geweldig bedrijf om stage te lopen, juist door die chaos leer je wel veel. Ik krijg ook nog steeds veel verantwoordelijkheid, zoals dat ze van me verwachten dat ik straks zelf facturen en dergelijke print, de voorraad opneem en de leveranciers bel om te bestellen en dat ik het boekhoudprogramma bijwerk. Dus voor een paar maanden is het geweldig hier. De directeur komt oorspronkelijk uit Duitsland, dus die is ook gewend dat afspraken worden nagekomen. Dus hij klaagt ook regelmatig over de chaos en over afspraken die niet nagekomen worden.
Het allerbeste van stage is trouwens nog wel dat we na elke werkdag 6 donuts mee naar huis mogen nemen. We zijn om half 5 vrij, en dat is ook net het moment dat je behoorlijk honger (ja ik ben in Afrika dus ik mag honger zeggen) begint te krijgen. Dus vaak heb ik er voor we vertrekken al 3 op.. ze blijven ook zo lekker :)
Zoals jullie ongetwijfeld al gemerkt hebben, is afgelopen week de Champions League weer begonnen. Heb ik even geluk dat Europees voetbal hier bijzonder populair is. Vooral Engelse clubs zijn hier heel populair, dus er zijn genoeg plaatsen hier waar je de competities kunt blijven volgen. Dus ik ben dinsdag en woensdag ook naar een pub geweest om voetbal te kijken, voor het eerst in 4 weken! Dus ik was er wel weer aan toe.
Van de week zijn we 's avonds met de hele groep naar een Chinees restaurant geweest. Dus toen iedereen 2 stokjes kreeg zag ik de bui al wel hangen. En inderdaad, daar kwam geen bestek bij. Poeh, wat ben ik onhandig met die stokjes. En daar moet je dan een schaaltje rijst mee weg zien te werken. Tegen de tijd dat ik mijn schaaltje half leeg had was de rijst al koud, dus daarna heb ik maar een lepel gepakt. Ik was blij dat ik al de nodige donuts achter de kiezen had, anders zou je nog met honger het restaurant uitlopen ook.
Het is weer was hier trouwens afgelopen week vergelijkbaar met dat bij jullie in Nederland: regen, wind en koouudd. Met het verschil natuurlijk dat het bij jullie alleen maar minder wordt, en hier alleen maar beter :D
Tot de volgende keer allemaal :)
-
22 September 2013 - 20:05
Lucie:
hi Daan,
ik heb jouw verslag weer met veel plezier gelezen.
hoeveel kilo ga jij aankomen deze tijd in kaapstad? of eet je alleen nog donuts en verder zo goed als niks?
groeten uit voorbeltrum! -
22 September 2013 - 20:17
Marjan:
Hey Daan
Wat super om steeds weer die enthousiaste verhalen te lezen. Fijn dat ze veel vertrouwen in je hebben , anders geven ze jou niet zoveel verantwoordelijkheid. Daar leer je inderdaad veel van. Ook de chaos hoort daar bij, daar leer je dan weer op in te spelen haha. Komen de donuts nog steeds je neus niet uit???? Hier gaat alles goed . Gerco is inmiddels ook het huis uit zoals je vast al wist, heb je nog een aantal trouwfoto's van hem gezien , er staan een paar bij mij op FB. We hebben een super feest gehad. Ik moet nog wel steeds erg wennen hoor dat hij niet meer iedere avond thuiskomt haha. Komt vast ook wel weer goed. Alle goeds gewenst daar en ga genieten jongen. Liefs uit schut -
22 September 2013 - 20:53
Daan Ottink:
Haha Lucie, ik heb het geluk dat ik niet zo snel aankom. Maar verder eet ik wel even gewoon evenveel als normaal thuis, dus het kan zijn dat ik een paar kilo meer weeg als ik terug ben :)
Nee Marjan, die donuts die wij meekrijgen zijn niet zo zoet, dus ik ben ze zeker nog niet zat.
Ik zag inderdaad de trouwfoto's voorbij komen, heel mooie foto's! Ik vind het wel een raar idee dat hij al getrouwd is, hij is nog jonger dan ik :) Maar ik ben wel blij voor hem hoor. Tja kinderen worden groot he :P
Dank je, ik geniet zeker hier! -
22 September 2013 - 20:53
Daan Ottink:
Haha Lucie, ik heb het geluk dat ik niet zo snel aankom. Maar verder eet ik wel even gewoon evenveel als normaal thuis, dus het kan zijn dat ik een paar kilo meer weeg als ik terug ben :)
Nee Marjan, die donuts die wij meekrijgen zijn niet zo zoet, dus ik ben ze zeker nog niet zat.
Ik zag inderdaad de trouwfoto's voorbij komen, heel mooie foto's! Ik vind het wel een raar idee dat hij al getrouwd is, hij is nog jonger dan ik :) Maar ik ben wel blij voor hem hoor. Tja kinderen worden groot he :P
Dank je, ik geniet zeker hier! -
22 September 2013 - 20:56
Karlijn:
Hey Daan! Leuk verhaal weer, ik heb dan ook veel zin om naar je toe te komen! Hier gaat t allemaal zn gangetje. Ik heb vanmorgen gevoetbald en daarna ben ik naar mam gegaan om te maaien, morgen maai ik de rest en woensdag gaan we inkuilen. Gister heb ik geholpen bij Matthy en Marijke met verhuizen, die wonen nu ook in de gezelligste straat van Beltrum, en vrijdagavond had ik verjaardag van mm peetoom, zo nu ben je weer helemaal bij wat familie betreft ;-)
Hou je taai en tot de 14e! -
22 September 2013 - 20:58
Marije:
Wow Daan, op het werken na klinkt dit als een heerlijke mannenvakantie: bier, donuts en voetbal. Lekker dat je zoveel verantwoordelijkheid krijgt, dan hebben ze in ieder geval vertrouwen in je, al is dat zo te lezen af en toe best onhandig. Geniet van het komende mooie weer daar! Nu nog even aan de warme chocolademelk dus. Enjoy en tot je volgende verhaal!! -
23 September 2013 - 06:32
Marit:
Hee Daan!
Wat een leuk verslag weer! Haha dan merk je toch dat Nederland toch alles meer georganiseerd is hè! Dat ongeregelde kom ik hier ook vaak tegen!
Haha jaa en die stokjes staan hier ook bij iedere maaltijd wel, dus ik blijf proberen maar ga toch vaak over naar de lepel en vork! Heel herkenbaar! Eten ze daar dan niet vaak de rijst nog met de handen?
Veel plezier nog! -
23 September 2013 - 20:23
Marcel:
Hey Daan,
Leuk verhaal weer! Do you love your job? Or do you love the donuts?? Eetse!!
Hebben ze trouwens in die Engelse Pubs wel Hertog Jan? Of hoe doe je dat nu?
Werkse en neem het er daar nog maar van! Goede chaos is ook een regelmaat!
Gr Marcel -
24 September 2013 - 17:04
Clemens En Trees:
Hee Daan. Je hebt weer een mooi verhaal geschreven. Je maakt daar nog es wat mee, haha.
Heb je Kim al gezien. Zij is vanaf zaterdag ook in Z Afrika. Ze is vanaf maandag in een gastgezin. Veel plezier daar nog met je stage! -
25 September 2013 - 08:49
Daan Ottink:
Hallo Clemens en Trees,
Ik had inderdaad gehoord dat ik Kim hier nu ook zit. Ik heb inderdaad al contact met haar, alleen helaas zit ze nu aan de andere kant van Kaapstad, dus ik heb haar nog niet gezien. -
25 September 2013 - 19:21
Rolf En Lotje:
Hey daan
mooi te lezen dat alles goed gaat.
en je verslaafd word aan donut's je bent goede voor de baas.
maar is toch normaal dat je met honger bij chinees weg komt!
maar al gewend aan bier zonder schuim.
groeten van ons hier oet Bork
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
